Wat begon als een tussenjaar groeide uit tot een vaste plek bij VDL ETG Technology & Development. Joran van Velden is er inmiddels een belangrijke schakel. ‘Ik wilde eigenlijk bij meerdere bedrijven een kijkje nemen, maar de vrije bedrijfscultuur spreekt me hier erg aan. Er wordt écht naar je geluisterd.’
Joran was een student zoals velen. Hard werken, maar ook plezier maken. De Utrechter trapte graag een balletje met zijn vrienden en de binnenkant van de kroeg was hem niet vreemd. ‘Ik ben niet de typische techneut. Zo is wiskunde niet echt mijn hobby’, lacht Joran er zelf om. Hij studeerde aan de TU in Delft en wist eigenlijk niet zo goed wat hij wilde. ‘Natuurkunde vond ik altijd leuk, daarop heb ik mijn bachelor gekozen. Ik ben meer van de extreme variant van werktuigbouwkunde. De grens opzoeken van wat kan en wat mogelijk is. Dat spreekt me aan en dan kom je uit bij hightech-systemen.’
Tijdens het tweede jaar van zijn master ging Joran zich verder oriënteren. ‘In dat jaar moet je je thesis (scriptie, red.) schrijven. Maar ik had geen idee wat ik leuk vond.’ Joran koos bewust voor een tussenjaar, niet een van ‘lang leven de studentenlol’, maar een jaar om bij verschillende bedrijven achter de voordeur te kijken. ‘Ik stuurde diverse bedrijven een mailtje en VDL ETG Eindhoven reageerde enthousiast. ‘Kom maar langs’, zeiden ze.’
Het plan van Joran was om na drie maanden bij een ander bedrijf te gaan kijken. ‘Maar ik had geen reden om te vertrekken. Ik had het naar mijn zin. Bij VDL ETG Eindhoven regelde ik een nieuwe reinigingsmachine in en ondersteunde ik collega’s bij het verbeteren van reinigingsprocessen.’ Het hele schooljaar werkte Joran mee in de fabriek en na de zomer moest hij toch echt aan de slag met zijn thesis. ‘Ik wist dat VDL ETG T&D, de ontwikkelorganisatie van VDL ETG, op hetzelfde terrein zat. Ik vroeg aan mijn manager of ik daar wellicht aan de slag zou kunnen met m’n thesis. Dat bleek mogelijk. Ik kon me storten op een opdracht rond het ontwerpen van precisie-mechanismen. Kort gezegd houdt dat in dat je machines met erg nauwkeurige prestatie-eisen ontwikkelt. Denk aan het realiseren van nauwkeurige bewegingen van een fractie van een micrometer in een vacuüm. Er mag geen afwijking in zitten. Zo’n applicatie is bijvoorbeeld nodig in complexe en innovatieve machines, voor met name de semiconductor industrie. Machines die hier in de Brainportregio veel worden ontwikkeld.’
In anderhalf jaar tijd kwam Joran tot een werkend prototype én schreef hij zijn thesis. ‘Ik heb een design beschreven dat het mogelijk maakt om een object verticaal te laten bewegen, met een nauwkeurigheid van enkele nanometers. Het is gelukt om op basis van een lijstje specificaties een prototype te ontwerpen en te realiseren. Op basis van metingen blijkt dat mijn ontwerp ook daadwerkelijk doet wat het belooft.’
Een jaar geleden rondde Joran zijn thesis af. ‘Uiteraard heb ik toen nagedacht over de toekomst. Waar wil ik werken? Al vrij snel wist ik: ik wil bij VDL ETG T&D blijven. De vrije bedrijfscultuur spreekt me aan. Zo zijn eigen ideeën erg welkom. Daarnaast krijg ik het vertrouwen om me verder te ontwikkelen.’
Of hij al een carrièrepad heeft uitgestippeld? ‘Niet echt. Ik merk dat ik het technische aspect heel leuk vind, maar dat ik écht energie krijg van met mensen samenwerken. Wellicht kan ik me ontwikkelen in projectmanagement. Ik krijg al de ruimte om ook een kijkje in die keuken te nemen. Dat is het mooie bij VDL. Iedereen krijgt kansen.’
