Studenten TU/e onthullen snelst ladende elektrische raceauto voor langeafstandsraces ter wereld

Een elektrische raceauto opladen met de snelheid van een normale tankbeurt? InMotion komt akelig dichtbij met de ontwikkeling van de Revolution.

Nu duurt het opladen van je elektrische auto in de meeste gevallen 20 tot 45 minuten. Straks zou het zomaar eens kunnen dat je na het afrekenen van een Snickers en een snel toiletbezoek de weg weer op kunt. Studententeam InMotion van de TU Eindhoven (TU/e) onthulde gister in Veghel een elektrische raceauto met een laadtijd van slechts 3 minuten en 56 seconden.

Het batterijpakket heeft een laadvermogen van 322 kW, een totale capaciteit van 29,2 kWh en een actieradius van 250 kilometer. Het team wist in de afgelopen 2,5 jaar 66 procent van de laadtijd af te snoepen – vorig jaar bedroeg die nog 12 minuten. Voor zover bekend, is het de snelst ladende elektrische raceauto voor langeafstanden ter wereld.

Koelen op celniveau

De sleutel tot de revolutionaire laadtijd zit ‘m in de innovatieve koeltechnologie. Wanneer een batterijpakket snel opgeladen wordt, komt er veel warmte vrij. Warmte is slecht voor batterijen: het zorgt voor degradatie van de batterij en je verliest range. Eerdere jaargangen van het studententeam ontwikkelden een innovatieve koeltechnologie op het niveau van de batterijmodules, waarbij koelplaten met koelvloeistof tussen de modules werden geplaatst.

Om de warmte nog beter uit het batterijpakket te kunnen halen, presenteerde InMotion gister een nieuwe methode, waarbij ze op celniveau kunnen koelen. Niemeijer: “Er stroomt nu koelvloeistof tussen alle cellen. We kunnen de cellen nu dus individueel koelen. Dit zorgt voor een verlengde levensduur en ook herhaaldelijk snelladen is zo niet langer schadelijk voor de batterij.” Het team deed meerdere testen waarbij ze de auto 24 uur lang op racetempo (ont)laadden en zag geen degradatie. Hoé het systeem precies werkt, houdt het team geheim.

Koelen op celniveau is nog niet gebruikelijk in elektrische auto’s, dus ontwikkelde InMotion ook eigen modules. “Onze technologie werkt op celniveau. Tussen cellen zitten maar enkele millimeters, we hebben dus echt op hele kleine schaal gewerkt”, aldus Niemeijer. “Daarnaast was het ook een grote uitdaging om ons systeem te integreren in de batterijbox die voorgaande jaren is ontwikkeld”, vult Van Heesch haar teamgenoot aan. “Je hebt maar een jaar,  we kunnen niet alles opnieuw uitvinden en focussen ons op waar de innovatie zit.”

Creatief met een tosti-ijzer

Om alles binnen dat jaar op tijd klaar te maken voor de presentatie, was een zware klus. “Eigenlijk stel je per definitie onrealistische doelen. Maar aan de andere kant wil je ook wat bereiken in zo’n jaar. We willen gewoon allemaal heel graag. Ik heb dit jaar vaker op kantoor gegeten dan thuis, we kunnen heel creatief koken met ons tosti-ijzer”, lacht Van Heesch.

Waar het huidige systeem specifiek bedoeld is voor raceauto’s, willen de studenten elektrisch rijden gemakkelijker – en dus toegankelijker – maken voor de consument. Deze zomer gaat het team de auto rijklaar maken en testen op het circuit. Met de uitdagingen die dat oplevert, gaat een volgende lichting InMotion’ers aan de slag. Het team heeft de technologie geïmplementeerd in een LMP3 raceauto. Het ultieme doel? “Meedoen aan de 24uurs race van Le Mans, zodat we ons batterijpakket kunnen testen onder de zwaarste omstandigheden. Daarom hebben we onze technologie alvast geïmplementeerd in een LMP3 raceauto, het prototypeklasse van Le Mans”, antwoordt Niemeijer.