Female Tech Heroes verruilt congreszaal voor kleine coachingssessies thuis
Op afstand toch connectie maken, dat is wat de oprichters Ingelou Stol en Hilde de Vocht willen. Daarom bedachten ze voor het Female Tech Heroes congres een alternatief.
“In een door mannen gedomineerde wereld moet je beseffen dat we zijn gelijk, maar verschillend”, zegt Bilim Atli-Veltin, Senior Scientist bij onderzoeksorganisatie TNO. Het is haar boodschap tijdens het online Female Tech Heroes – Mentoren evenement op 1 december. Normaal gesproken zou er een congres zijn. Maar nu zijn het online coachingssessies voor in totaal 120 leden van Female Tech Heroes met een van de 30 rolmodellen van het netwerk.
Connectie
Tijdens het diner van afgelopen september kregen oprichters Ingelou Stol en Hilde de Vocht complimenten omdat ze ook op anderhalve meter afstand voor connectie hadden gezorgd. “Toen ik dat hoorde, dacht ik we moeten ons evenement in december sowieso doorlaten gaan”, zegt Stol.
Er werd een plan bedacht waarin 30 mensen met verschillende achtergronden, mannen en vrouwen, een coachingssessie geven. De rolmodellen van het netwerk, zoals Carmen van Vilsteren, Guus Freriks, Bilim Atli-Veltin en Núria Barceló Peiró. Aan elke sessie nemen vier mensen deel. “Bij iedere call zit ook iemand van Female Tech Hereos die het gesprek modereert. Dus het was organisatorisch een mooie uitdaging. Maar we willen dit echt niet uitstellen. Er is zoveel behoefte aan.”
Open gesprek
Mensen uit het netwerk konden zich van te voren inschrijven. De mentoren kiezen zelf het onderwerp en bepalen op welke wijze zij de sessie houden. De ene wil graag een opdracht meegegeven, de ander wil gewoon luisteren naar de verhalen van anderen, zegt Stol. “Maar het gaat er vooral om dat het een open gesprek is waar je je ei kwijt kan en waar tips gedeeld kunnen worden.”
Lengte
Núria Barceló Peiró, R&D IT Program Manager bij NXP Semiconductors, is een van de mentoren. Geslacht, lengte of afkomst zijn voor haar geen reden om iets niet te kunnen doen. “Toen ik acht was wilde ik stewardess worden. Samen met een vriendin. Die was heel lang en ik klein. Stewardess worden zou voor mij geen haalbare kaart zijn.” Op die leeftijd realiseerde Barceló Peiró zich dat haar lengte zou gaan bepalen of ze stewardess kon worden. “Ik laat me door mijn talenten leiden en me niet door andere mensen vertellen dat ik iets niet kan omdat ik een vrouw ben. Misschien dat veiligheidsredenen maken dat je een bepaalde lengte moet hebben, maar qua intelligentie is er geen reden om niet voor mij te kiezen.”
Barceló Peiró woonde tot haar 24ste in Barcelona. Sindsdien waren Buenos Aires, Madrid en een plaatsje in de buurt van Zürich haar woonplaats. Uiteindelijk belandde ze in Eindhoven. Daar woont en werkt ze nu 18 jaar en kreeg ze haar twee zoons.
Nieuwsgierig
Diversiteit is voor haar nieuwsgierig zijn naar de ander. “Ik sta altijd open voor de cultuur van een ander persoon. Het is goed is om meer dan een jaar ergens anders te gaan wonen. Zo krijg je een beetje meer sympathie voor immigranten en ervaar je hoe moeilijk het is om te integreren. Als je in een ander land woont, leer je dat ze andere gewoonten en gebruiken hebben. Dat is niet per se beter of slechter. Maar je leert dat je dezelfde problematiek op verschillende manier kan oplossen.”
NXP zet in op meer inclusiviteit en diversiteit binnen het bedrijf. Zo is er per september een inclusiviteitsmanager, Sherry Alexander. Barceló Peiró zit in een groep die aandacht besteedt aan meer gender diversiteit binnen NXP. Van het NXP-personeel is 13 procent vrouw, zegt Barceló Peiró, dat is inclusief afdelingen als Human Resources, Sales, Finance. “Voor technische functies is dat percentage nog lager.” Om dat percentage hoger te krijgen zijn events als Female Tech Heroes – The Mentors goed. Maar we hebben onze mannelijke collega’s nodig om dit te veranderen, stelt de programmamanager.
Stereotypen
Vorig jaar gaf Barceló Peiró een workshop over stereotypen en hoe onze hersenen werken. Door stereotypen kunnen we sneller beslissingen nemen, legt Barceló Peiró uit. Ze liet icoontjes zien van beroepen, bijvoorbeeld een politieagent en een onderwijzer. De aanwezigen mochten er namen aan geven. “De politieagent kreeg standaard een mannelijke naam en de onderwijzer een vrouwelijke. Als je je er bewust van bent dat het zo werkt, kun je er iets mee.”
Er waren toen drie mannen aanwezig. “Dat ligt ook aan mezelf”, bekent Barceló Peiró, “Als ik naar dit soort evenementen ga, vraag ik niet aan mijn mannelijke collega’s of ze mee gaan. Dat is ook mijn verantwoordelijkheid, maar dat zit nog niet in mijn systeem.”
Haar onderwerp tijdens de mentorsessie is innoveren en netwerken in een ecosysteem en persoonlijke groei. “Ik durf altijd te zeggen wat ik wil. Daarbij maak ik gebruik van mijn netwerk, soms is het niet handig te direct te zijn. Je moet alle tools gebruiken om je doel te bereiken.”
Liefde voor de wetenschap
Bilim Atli-Veltin, Senior Scientist bij TNO, is ook een van de mentoren. “Bilim is Turks voor ‘wetenschap’”, zegt Atli-Veltin. Haar vader gaf haar die naam, een hoogleraar in de lucht- en ruimtevaarttechniek. “Mijn liefde voor de wetenschap kwam waarschijnlijk door hem.” Dankzij de levensstijl van haar familie, merkte Atli-Veltin geen verschil tussen de rollen van mannen en vrouwen. Tot ze naar de universiteit ging, zegt ze. Ze volgde het voorbeeld van haar vader en studeerde lucht- en ruimtevaarttechniek aan een van de oudste universiteiten ter wereld, de Technische Universiteit van Istanbul. Daar zat ze met slechts vier vrouwen in het auditorium. De rest was man.
Ook voor Atli-Veltin zijn er geen restricties in wat je als vrouw kunt doen. Ze werkte hard om toegelaten te worden tot een universiteit in de Verenigde Staten. Om daar haar master te doen en later te promoveren. De studiekosten zijn hoog in de VS. Daarom bedacht Atli-Veltin een plan om met het afdelingshoofd te praten. Ze wist uiteindelijk de Pennsylvania State University ervan te overtuigen haar een docent- en onderzoeksassistentschap te geven. Daarmee waren alle kosten gedekt.
Na haar promotieonderzoek verhuisde ze met haar familie naar Delft. Haar man kreeg daar een baan bij de onderzoeksorganisatie TNO. Zij vond een baan bij Philips op de High Tech Campus Eindhoven (HTCE). In 2012 werd ze Junior Scientist bij TNO. Daar draagt ze nu als Senior Scientist bij aan de onderzoeksagenda van Buildings, Infrastructure & Maritime. Ook werkt ze als Visiting Scientist parttime bij de Aerospace Engineering van de TU Delft. In 2019 werd zij gekozen tot Young Excellent Researcher of the Year bij TNO, voor haar onderzoek naar cryogene opslag van alternatieve brandstoffen.
Diploma kopen
Diversiteit gaat verder dan alleen vrouwen en mannen te mixen. Het gaat ook om een combinatie van mensen met verschillende achtergronden en culturen. Tijdens haar inburgeringscursus merkte Atli-Veltin dat Nederlanders bepaalde vooroordelen hebben over haar Turkse achtergrond. In een gesprekje met haar docent, zei ze dat ze luchtvaarttechniek had gestudeerd. “Dat is zo’n land waar je je diploma kunt kopen”, reageerde de docent.
Of het voorbeeld van een Turkse vriendin, die een van de hoofdarchitecten is bij van Schiphol. Zij vertelde haar Turkse buurman, die al heel lang in Nederland woont, dat ze op Schiphol werkt. “’Oh, dat dat zal wel lastig schoonmaken zijn’ had de buurvrouw gereageerd”, vertelt Atli-Veltin lachend. “Je moet je niet door deze dingen laten ontmoedigen. Ik word er juist door gestimuleerd me uit te spreken over mijn achtergrond, mijn strijd en mijn prestaties. Om zo te laten zien dat het niet uitmaakt waar je vandaan komt en dat je kunt zijn wat je wilt zijn.”
Een beetje doof zijn
Zelf heeft Atli-Veltin ook een aantal rolmodellen die haar inspireren. Zoals Ruth Bader Ginsburg, die tot haar dood een van de negen rechters van het Hooggerechtshof van Amerika was. “Zij zei: ‘Je moet een beetje doof zijn, wil je overleven’. Als er onaardige of gedachteloze woorden tegen je worden gezegd, is het beste to tune out. Boos of geïrriteerd reageren werkt averechts. Ook Christine Lagarde, de huidige president van de Europese Centrale Bank, zegt: ‘Bijt op je tanden en glimlach’.”
Een beetje doof zijn, voorkomt helaas niet dat je gekwetst wordt door die opmerkingen, benadrukt Atli-Veltin. “Je moet je gevechten kiezen. Soms heb je te maken met mensen die geen empathie hebben, of mensen die hun meningen baseren op verkeerde en beperkte argumenten. Dat verander je niet. Het is wat het is. Ik kan alleen hard werken, kansen grijpen en mijn resultaten het bewijs van mijn sterke punten”.
Haar onderwerp van de mentorsessie tijdens het Female Tech Heroes evenement is career advice on how to survive in a male-dominated work environment. En ze heeft een belangrijke boodschap: “Mannen en vrouwen zijn gelijk, maar verschillend. Koester de verschillen, focus op de sterke punten van individuen en creëer het beste teamresultaat.”