{{ mediaArticle.articleTypeName }}
Eindhovense leerlingen delen programmeerkennis op Bonaire
Even stonden ze zelf voor de klas: vijf tweede- en derdejaars leerlingen van het Lorentz Casimir Lyceum in Eindhoven. En dat niet in Nederland, maar op het kleurrijke Bonaire. Daar leerden zij de lokale scholieren programmeren en een robot bouwen. Bijvangst: ze leren samenwerken, presenteren én worden warm gemaakt voor de technische sector. Wij spraken met robotica-docent Linda Barnier en de leerlingen die deze onvergetelijke reis maakten.
In de aula druppelen ze langzaam binnen: Gerben, Polina, Elodie, Ella en Nando. Alle vijf reisden ze af naar Bonaire én zijn ze lid van het onderbouw-roboticateam van het Lorentz Casimir Lyceum. Iedere vrijdagmiddag bouwen deze leerlingen aan robots, waarmee ze deelnemen aan de First Lego League. ‘Het teamgevoel is gigantisch. Het is een buitenschools project, op vrijdagmiddag na het laatste lesuur. En toch moet ik ze soms het lokaal uitschoppen’, zegt Linda glimlachend. ‘Zó enthousiast zijn ze.’ Begin april stond een deel van dit roboticateam met hun koffers op Schiphol. Zodra het woord ‘Bonaire’ valt, beginnen de leerlingen enthousiast te vertellen. Ella: ‘Het was een geweldige reis, die ik niet meer ga vergeten.’
Ontspannen schooldag
De leerlingen logeerden een week lang bij een gastgezin. ’s Morgens volgden ze lessen op de middelbare school Liseo Boneriano, ’s middags gaven ze zelf les. Elodie: ‘We werkten in groepjes aan een project, waarbij onze zelfgebouwde robot challenges moest uitvoeren. Daarvoor leerden we de vmbo-, havo- en vwo-leerlingen programmeren. Mijn team nam het op tegen de teams van de anderen. En we sloten af met een grote finale.’ Wat ze ervan geleerd hebben? ‘Hoe het is om voor een groep te staan en uitleg te geven. En ik heb mijn Engels verbeterd’, vertelt Ella. Al snel blijkt dat ze nog veel meer hebben opgestoken. Bijvoorbeeld over het leven in Bonaire. Gerben: ‘Iedereen is er rustig en relaxed. Op school mocht je gerust te laat komen. Dat deden de docenten zelfs.’ Polina vult aan: ‘Alle huizen zijn kleurrijk. En het verkeer chaotisch.’
Langdurige samenwerking
Waarom dit project juist in Bonaire nodig is, weet Polina goed te verwoorden. ‘Er zijn maar weinig mensen in Bonaire die voor de techniek kiezen. Daardoor moeten er Nederlanders of Amerikanen ingevlogen worden bij technische problemen. Het is veel duurzamer als mensen uit Bonaire dat zelf kunnen doen.’ Om dezelfde reden wil docent Linda dat het niet bij één reis blijft. ‘We hebben een zesjarig uitwisselingsplan opgezet. Het idee is dat de leerlingen uit Bonaire volgend jaar naar Nederland komen en dat we de Brainportregio laten zien. Deze leerlingen staan op het punt om hun profielkeuze te maken, maar hebben vaak nog geen (goed) beeld bij de technische sector. Hopelijk kunnen we ze interesseren voor een studie, stage of baan in deze regio. Die ervaring nemen zij uiteindelijk weer mee terug naar Bonaire.’
Profielkeuze
Of de vijf Nederlandse leerlingen zelf óók de techniek in gaan, weten ze nog niet allemaal. Nando: ‘Ik hoef pas volgend jaar mijn profielkeuze te maken. Dat zou Natuur & Techniek kunnen zijn, want ik vind programmeren leuk. Maar ik weet het nog niet zeker.’ Derdejaars leerling Polina koos daar al wel voor. ‘Werken bij NASA is mijn grote doel.’
Het project ondersteunen
Linda: ‘Om dit project te kunnen voortzetten, zijn we op zoek naar sponsors: bedrijven die ons financieel willen ondersteunen en/of de Brainportregio willen vertegenwoordigen voor de leerlingen uit Bonaire. Bijvoorbeeld door het geven van een rondleiding of een gastles.’ Interesse? Mail naar Linda Barnier: barnier.l@lcl.nl.