20 november 2024
Brainport onderwijsinstellingen leiden vanaf 2025 jaarlijks honderden extra technici op
- Onderwijs
- Ondernemen
- Strategie & Organisatie
- Innovatie
- Arbeidsmarkt
In Brainport Eindhoven veranderen we de wereld, want hier ontwikkelen we sleuteltechnologieën die de maatschappij veranderen. Dat kunnen we alleen dankzij onze pioniers. Daarom willen we je graag kennis laten maken met één van onze pioniers: Robin van Hoorn.
Mijn naam is Robin van Hoorn en ik ben 22 jaar oud. Oorspronkelijk kom ik uit Lage Zwaluwe.
Ik ben begonnen met een bachelor in Computer Science en ik doe nu twee masters aan de TU/e: Data Science & Artificial Intelligence en Innovation Management. In mijn bachelor vond ik Data Science heel erg leuk, maar ik was daarnaast ook erg geïnteresseerd in de organisatorische kant van innovatie. Daarom keek ik of er iets in die richting was om te combineren. Ik weet nog steeds niet of ik de beste keuze heb gemaakt. Ik ben best wel een entrepreneurial persoon, maar ik heb nog nooit bij een groter bedrijf gewerkt. Ik vind het leuk om in nieuwe, kleine projecten en bedrijven te werken, onder andere omdat je bezig kunt zijn met technische zaken en organisatorische zaken. Maar als je iets van management in een groter bedrijf wilt doen, is een relevante opleiding erg handig. Dus door een dubbele master te doen, kan ik dat meenemen en nog steeds mijn technische focus houden.
Inmiddels ben ik klaar met de vakken voor mijn master Innovation Management. Dit jaar doe ik Data Science & Artificial Intelligence vakken, waarna ik dan volgend jaar twee thesissen ga schrijven.
Het is heel leuk om erop terug te kijken, want van tevoren wist ik niet wat ik eigenlijk aan het doen was. Op de middelbare school was ik niet heel gemotiveerd om hard te werken. Ik heb wel een vooropleiding aan het conservatorium gedaan. Ik zeg altijd dat ik mezelf motiveer voor dingen die mij interessant lijken, zoals muziek. Leren en studeren vond ik niet zo interessant tijdens mijn middelbare schoolperiode en het ging me allemaal wel goed af. Ik vond die 7’s wel prima. Ik had daardoor ook niet zoveel interesse om verder te kijken naar studies. Ik heb wel een hoop open dagen gedaan en gekeken naar onder andere economie, sterrenkunde, natuurkunde en econometrie in Leiden en Nijmegen. Maar ik weet eigenlijk niet zo goed hoe ik bij Computer Science aan de TU/e ben gekomen. Desalniettemin heeft het heel goed uitgepakt. In eerste instantie had ik me ingeschreven voor een dubbele bachelor, zodat ik op het laatste moment nog kon kiezen, maar ik heb me vrijwel direct uitgeschreven voor Wiskunde.
Toen ik het eerste kwartiel begon, was het supermotiverend. Ik deed dingen die ik leuk vond om te doen. Calculus ligt wel in mijn straatje en logica vond ik ook wel leuk. Hoewel ik mijzelf hiermee verraste, ging het zo ieder kwartiel door en heb ik nooit meer omgekeken. Het bleef me maar motiveren en uiteindelijk stond ik er best goed voor. Maar als ik dan terugkijk is het eigenlijk grappig dat ik aan het twijfelen was tussen dingen als economie en econometrie - dus economie en de meer wiskundige variant – en dat ik dan uiteindelijk nu weer de ‘business kant’ terugpak in mijn master Innovation Management.
Dat ik voor de master Data Science & Artificial Intelligence, en niet Computer Science, heb gekozen, was vrij vanzelfsprekend. Tijdens mijn bachelor heb ik erg genoten van de Data Science vakken en heb daarnaast ook 1,5 jaar parttime gewerkt bij een AI start-up.
Daarentegen, de keuze voor de master Innovation Management was niet heel doorgrond, ben ik bang. Een half jaar voordat de masters zouden starten, dacht ik na over het doen van een dubbele master. Ik heb toen een lijst met masteropleidingen gemaakt van wat me leuk leek om erbij te doen. In principe kun je iedere master doen als je er een premaster voor doet. Uiteindelijk leek Innovation Management mij het meest interessant.
Management is één van de meest complexe dingen. Het is erg ondergewaardeerd onder studenten. Zo’n 90% van de mensen denkt ‘dat kan ik ook’. Het gekke aan kleine bedrijven is ook dat iedereen die een klein bedrijfje opstart, begint in het management. Dus waarom moet je er een master voor hebben? Maar het gaat om een beter begrip krijgen hoe dat soort structuren in elkaar zitten, hoe mensen met elkaar omgaan. Zelf specialiseer ik me in Human Performance Enhancement, dat is meer de psychologische kant van Innovation Management. Dan hou je je bezig met vraagstukken als: hoe kun je grote teams motiveren om het meeste uit zichzelf te halen?
In diezelfde trant hebben we afgelopen jaar ook ons studententeam opgezet in een platte structuur, wat voor kleine teams over het algemeen leidt tot meer intrinsieke motivatie voor de teamleden. Vanuit mijn perspectief is dat ook iets waarmee ik probeer te kijken wat ik vanuit mijn studie in kan brengen. De dingen die ik in mijn vakken heb gehad zijn erg op grote bedrijven gericht. Om die dan terug te relativeren naar een klein studententeam is best lastig, maar heel erg interessant.
Door veel te praten met anderen heb ik uiteindelijk de keuze gemaakt om Innovation Management te gaan doen. Hierdoor realiseerde ik mij dat ik het altijd interessant heb gevonden hoe grote teams samenwerken of hoe bedrijven beslissingen maken en waarom het dit ingewikkeld is. Daarnaast geeft een dubbele master natuurlijk een fantastisch vooruitzicht voor de toekomst. De combinatie van mijn twee masters is gewoon erg goed. De komende jaren gaat er heel veel gebeuren op het gebied van innovatie in AI, en daar wil ik zo goed mogelijk op voorbereid zijn.
Niet per se. Ik ben naar Eindhoven gegaan, mede omdat ik al in Brabant woonde en mijn broer hier ook al studeerde. Voor mijn bachelor was er dus wel een voorkeur voor Eindhoven. Ik heb wel veel gekeken naar andere steden, maar Eindhoven was gewoon heel leuk.
Voor mijn master heb ik wel geprobeerd om naar het buitenland te gaan. Ik heb mij ook ingeschreven voor ETH, de universiteit van Zürich, maar daar ben ik niet binnengekomen. De TU/e was mijn andere plan, dus dat is het dan ook geworden.
"De komende jaren gaat er heel veel gebeuren op het gebied van innovatie in AI, en daar wil ik zo goed mogelijk op voorbereid zijn."
Ik ben co-founder van Team HART, samen met Mariia Turchina. Het was vooral haar idee, maar ze belde me op om te vragen of ik wilde helpen om het studententeam op te zetten. Toen heb ik samen met haar en Victor Brouwers, en nog drie anderen, één en ander uitgewerkt. De Ted Talk van David Eagleman is natuurlijk een key inspiration.
Ik zat in mijn tweede jaar van de bachelor al in een AI-start-up, als project van de Honours Academy. Daar werkte ik 8 uur per week, onbetaald. Ze wilden me wel betalen, maar dat heb ik geweigerd, want dat gaf me meer vrijheid om niet te hoeven werken aan wat zij graag wilden. Zo kon ik werken aan dingen die verwant waren aan hun gave projecten, maar dan wel alleen de interessantste aspecten. Zo had ik meer de mogelijkheid om mezelf te ontwikkelen waar ik dat wilde. Het was supergaaf, maar ik haalde er niet genoeg voldoening meer uit. 8 uur per week is net te weinig om iets gedaan te krijgen. Ik was fulltime aan het studeren, dus meer uren maken, lukte me niet.
Dus toen ik eenmaal meer tijd had en Mariia me belde, was ik meteen enthousiast om een volgende stap te maken in mijn studietijd en een studententeam op te starten.
Het gigantisch interessante is de complexiteit van taken die wij, als mensen, heel makkelijk vinden en dat te kunnen oplossen en automatiseren. Wat wij bijvoorbeeld proberen bij Team HART is dat je nieuwe zintuigen kunt maken en dat je de nieuwe informatie die je binnenkrijgt onderbewust kunt verwerken. We denken nooit actief na over hoe onze zintuigen werken, en voor ons is het heel ‘vanzelfsprekend’. Maar als je het wilt recreëren word het heel erg duidelijk dat het heel complex is, maar ook heel interessant.
In het derde jaar van mijn studie heb ik in het bestuur van de studieverenging aan de Honours Academy gezeten, H.S.A. Confluente. Het is best een kleine vereniging, met zo’n 200 man per jaar. De vereniging bestaat net 6 jaar en is dus nog wel in een opstartfase. Er heerst dus wel een start-upcultuur. Je bent heel erg dingen aan het uitvogelen en opzetten. Dat is superinteressant. Het was een mooie mogelijkheid om verder te gaan in het uitwerken van de niet-technische kant naast mijn bachelor.
Ik heb vooral geleerd wat je moet verwachten van mensen, hoe je hen het beste kunt motiveren en hen feedback kunt geven. Dus hoe je het beste met teams om kunt gaan. Ik vind het echt prachtig om te zien, zeker binnen studententeams, dat je heel duidelijk ziet wat voor ervaring mensen hebben met het werken in teams en hoe ze daarin staan. Tot op welke mate ze meetings voorbereiden of mensen eerst een eigen antwoord laten zoeken, voordat ze erin springen. Ook de manier van feedback geven is heel interessant. Ik ken een klein aantal mensen dat er heel goed in is, die heel constructief feedback geven. Het is echt een gigantisch lastige skill. Je leert het niet tijdens je opleiding.
Hoe leuk het ook is, ik ben wel gewoon 60 uur per week aan het werk. Het is veel, maar ik vind het leuk om te doen. Ik haal er echt voldoening uit. Maar op een gegeven moment moet je wel een goed schema opbouwen en rust houden. Als ik dit zo doorzet naar werk, dan gaat er een punt komen dat ik in een burn-out terechtkom. Dat wil ik natuurlijk niet. Ik denk dat het best goed is om gewoon een paar stappen terug te nemen en om te kijken hoe ik mijn tijd volmaak als ik wat minder naast mijn studie doe.
"Hoe leuk het ook is, ik ben wel gewoon 60 uur per week aan het werk. Het is veel, maar ik vind het leuk om te doen. Ik haal er echt voldoening uit."
Ik ben er heel bewust mee bezig. Op een gegeven moment zei de studieadviseur van Computer Science dat wanneer er iemand summa cum laude afstudeert – dus met een 9 gemiddeld of hoger – zijn het er altijd meerderen. Dat is nooit iemand alleen. Het is een groep vrienden die elkaar zo hard doorpushen, dat ze allemaal summa cum laude komen te staan. Dat is superinteressant. Maar als je in een omgeving komt waarin mensen elkaar verder pusht, is er ook een grote kans dat je overwerkt raakt. Als bestuur van de studievereniging van de Honours Academy zijn we daar heel erg mee bezig geweest.
Ik ga niet zoeken naar een start-up om op te richten. Maar als er een idee voorbijkomt, lijkt het me best gaaf. Het is supermotiverend om daaraan te werken. Je bent wel 7 dagen per week aan het werk, maar het is wel voldoenend. Aan de andere kant lijkt het me best wel gaaf om te kijken naar grotere bedrijven. Ik heb nu bijvoorbeeld een scholarship bij ASML. Dat bedrijf heeft zo’n gigantisch unieke positie die je nergens anders gaat krijgen. Zij hebben een heleboel strategische beslissingen te maken met grote teams en die moeten uiteindelijk wel maar een paar producten maken. Het is absurd om te bedenken hoeveel je daarvoor moet samenwerken. Om dat te managen is superinteressant.
Ik vind het hier heel leuk. Het meest fantastische is dat als je iets extra’s wilt doen, dan zijn er duizenden opties. Wat de universiteit jou toestaat om te doen is enorm. Je kunt je aansluiten bij een TU/e innovation Space team of een studententeam, of deze zelf opzetten. Je kunt je ook aansluiten bij de Honours Academy, je aanmelden voor besturen en studentassistent worden. Al die dingen kunnen jou meer diepgang geven in wat je doet. Als studententeam ben je ook heel vrij in wat je kunt doen en dat is heel mooi. Er heerst ook echt een start-up cultuur in Brainport Eindhoven.
"Er heerst ook echt een start-up cultuur in Brainport Eindhoven."
Doe wat je leuk vindt en ga ervoor! Zelf was ik een soort van egoïstisch persoon: ik lette vooral op mezelf en ik vond geld en een hoge positie erg belangrijk. Maar eigenlijk boeit het helemaal niets. Gewoon leuke mensen om je heen hebben is veel belangrijker. Natuurlijk moet je doen wat je leuk vindt, maar het hoeft er geen groot persoonlijk gewin bij te hebben. Bij Team HART proberen we inclusiviteit voor de hele wereld te vinden, maar het boeit niet zoveel of we daar zelf uiteindelijk wat aan hebben. Als wij nog steeds blij zijn, is het prima. Je moet daar de juiste balans in vinden. Je moet jezelf niet doodwerken om te denken dat het later beter wordt. Ik denk dat het altijd een goede balans moet zijn tussen voor jezelf zorgen en voor anderen zorgen.