11 oktober 2024
World Design Embassies
- Design
- Regio Deal Brainport Eindhoven
In Brainport Eindhoven veranderen we de wereld, want hier ontwikkelen we sleuteltechnologieën die de maatschappij veranderen. Dat kunnen we alleen dankzij onze pioniers. Ontmoet daarom één van onze pioniers: Yana Onushkina.
Ik ben Yana Onushkina, ik ben 22 jaar en ik kom oorspronkelijk uit Rusland. Ook heb ik een tijdje in Zuid-Korea gewoond vanwege het werk van mijn vader. Hij is LED Engineer. Om diezelfde reden zijn we naar Eindhoven verhuisd en daar woon ik inmiddels 11 jaar.
Ik ben nu bezig met de masteropleiding Human Technology Interaction aan de TU/e. Ik zit in het eerste jaar van de tweejarige master. Hiervoor heb ik mijn bachelor Psychology and Technology. In de opleiding gaat het om het aanmoedigen van technologie met mensen in het achterhoofd houdend, of te kijken hoe je mensen meer gewend kunt laten raken aan technologie.
Daarnaast doe ik de master Computer Sciences. Daar ben je vooral bezig met het programmeren. De combinatie met de andere master helpt om rekening te houden met het begrip van mensen. Het helpt je een intuïtief programma te schrijven.
Mijn vader werkt met LED en voor Philips. Daardoor hebben we altijd Philips Hue lampen in huis gehad. Dan veranderde hij het licht ineens tijdens mijn huiswerk, omdat hij zei dat dat licht dan beter was. Dat deed hij erg veel. Tijdens de middelbare school kreeg ik er steeds meer interesse in en mijn schoolprojecten gingen dan ook over de invloed van licht. Bijvoorbeeld op iemands leessnelheid. Ik werd steeds enthousiaster over de connectie tussen mensen en technologie en zo kwam ik tot deze studies.
Ik zit bij Blue Jay Eindhoven als Interaction Design Engineer. Dat doe ik nu een klein jaar. Als Interaction Designer hou je je bezig met de interactie tussen drone en gebruiker. We richten ons vooral op hoe de drone emoties moet tonen en moet reageren op gebruikers. We testen hoe mensen reageren op de drone en hoe de drone zich daarop weer gedraagt.
Het is deels mijn idee geweest om de ogen van de drone interactiever te maken. Voorheen waren het losse afbeeldingen die werden geüpload, maar nu wordt iedere pixel van het display geprogrammeerd, om de ogen te animeren. Zo bewegen de ogen ook vloeiender en dat maakt de drone wat menselijker.
Na het afronden van mijn bachelor was erg zoekende naar wat ik later precies wilde en kon doen. Ik wist wat van techniek en ik wist wat van psychologie. Ik wilde weten hoe ik deze twee kon combineren in een baan waar het niet draait om onderzoek. Tijdens die zoektocht stuitte ik op de studententeams en vond ik Blue Jay Eindhoven. Wat hun interactieteam doet, past precies bij mijn opleiding en wilde ik ook gaan doen. Dus het was een uitgelezen kans om me hierbij aan te sluiten, om te ontdekken of ik een baan in een soortgelijk veld leuk zou vinden.
"Aan de slag gaan bij Blue Jay Eindhoven was een uitgelezen kans om me hierbij aan te sluiten, om te ontdekken of ik een baan in een soortgelijk veld leuk zou vinden."
Ik ben actief aan de TU/e als studentassistent bij verschillende vakken die iedereen op de TU/e moet volgen. Zo hielp ik studenten bij de algemene opdracht waarin ze een hulpmiddel voor ouderen moesten bedenken die hen helpt om anderhalve meter afstand te houden. Ook ben ik docentassistent bij Infonomics. Daar hielp ik de docent bij het bedenken van opdrachten bij het college.
Ik vind het leuk om te werken en ik was op zoek naar een baan die ik goed kon combineren met mijn studie. Het voordeel aan de TU/e is dat ze rekening houden met het feit dat je studeert. Daarnaast vind ik het ook heel leuk om anderen te helpen bij hun studie. Het voelt goed als ze dan hun examens halen.
"Ik vind nergens anders wat ik hier vind. Het is moeilijk om hier weg te gaan, want alles is hier."
Ik wil in ieder geval geen PhD doen. Dus ik wil graag aan de slag gaan. Er zijn wel specifieke banen voor afgestudeerden van mijn opleiding, maar meestal worden deze ingevuld door iemand uit het management of iemand met een technologische achtergrond. Daardoor zijn er niet zoveel mogelijkheden voor mij om te werken en moet ik dus goed nadenken wat ik wil gaan doen.
En om beter te weten wat ik wil en wat er allemaal mogelijk is, ga ik binnenkort beginnen aan een stage bij ASML, naast mijn studie. Daar ga ik aan de slag om de website met heel veel informatie te optimaliseren naar een intuïtieve website, waar mensen snel specifieke informatie kunnen vinden. Het past goed bij mijn opleiding, omdat ik vooral kijk naar welke informatie over technologie bepaalde mensen nodig hebben. Ik moet nadenken over wat mensen van de website vinden, hoe ze er doorheen lopen en daarbij moet ik ook nog wat programmeren. Dat vind ik een erg leuke combinatie.
Ik vind het erg leuk om hier te wonen en te studeren. Alles is ook zo dichtbij. Dat is heel anders dan in het enorme Sint-Petersburg, waar ik vandaan kom. Er zijn ook veel verschillende dingen die je hier kunt doen. En dat evolueert ook. Want zo nu en dan ontdek ik weer een nieuw plekje in een voor mij toch wel bekend gebied.
Het is overigens erg internationaal. Ik spreek heel veel Engels, omdat er eigenlijk niet zoveel gelegenheden zijn waarin ik per se Nederlands moet praten. Ik versta het Nederlands redelijk goed, maar bij het spreken moet ik echt even opwarmen. Omdat ik het ook niet veel gebruik, kost het me wel wat moeite om Nederlands te spreken.
Verder verrast het me nog steeds dat bedrijven zo gewillig zijn om met studenten en studententeams te werken. Ze helpen ons met contacten, materialen en kennis. De universiteit werkt ook veel met bedrijven samen. Zo worden er lunchlezingen georganiseerd en kun je via de universiteit stageplaatsen vinden. Ik vind het zo verrassend, want ik ben maar een student. Waarom zou een bedrijf op die manier in mij investeren als ze niet per se bezig zijn met werving?
"Het verrast me nog steeds dat bedrijven zo gewillig zijn om met studenten en studententeams te werken. Ik ben maar een student. Waarom zou een bedrijf op die manier in mij investeren als ze niet per se bezig zijn met werving?"
Toen ik aan mijn studie begon, dacht ik er niet aan om ook mijn master aan de TU/e te doen, maar aan een andere universiteit. Ik had meer de ambitie om naar het buitenland te gaan, om mijn horizon te verbreden. Ik voelde me toen niet zo verbonden met Eindhoven. Maar aan het eind van mijn bachelor zag ik niet meer in waarom ik naar een andere universiteit zou gaan. Ik vind nergens anders wat ik hier vind. Het is moeilijk om hier weg te gaan, want alles is hier.
Het valt me op dat veel internationale studenten minder de neiging hebben om te experimenteren. Nederlandse studenten durven het wat meer en gaan meer op zoek naar wat ze leuk vinden. De internationale studenten komen hierheen met een doel en lijken zich daaraan vast te houden, ook al vinden ze het uiteindelijk niet zo leuk meer. Ze kunnen best wat meer uitproberen. Binnen hun studie, maar ook daarbuiten.
Ik focuste me eerst ook alleen op mijn studie en ik zag toen weinig nut in studententeams of in andere activiteiten. Maar op een bepaald moment besloot ik het toch te proberen. En ik vind het een heel goed besluit, want ik heb zoveel geleerd. Dus als je de mogelijkheid hebt, kijk verder wat je nog meer kunt doen.