Maak kennis met onze pionier: Julie van der Hijde

Wie ben je? 

Mijn naam is Julie van der Hijde en ik ben 22 jaar. Ik ben geboren in Eindhoven en ik ben op mijn zesde naar Breda verhuisd. Maar sinds het begin van mijn studie woon ik weer in Eindhoven, eerst in een studentenhuis en sinds een half jaar in een appartementje.  

Welke opleiding doe je? 

Ik zit in het derde jaar van de bachelor Innovation Sciences, Psychology & Technology, met de specialisatie Robotics aan de TU/e. Ik vind het heel leuk om technisch bezig te zijn, maar studies als Electrical Engineering en Werktuigbouwkunde waren voor mij té technisch. Bij Psychology & Technology krijg je ook veel technische vakken van de Electrical Engineering faculteit, maar ik leer ook dingen over de mens. Zo kreeg ik een introductie vak in de psychologie, over hoe mensen zich in groepen gedragen, en wat human factors zijn, dus waar de limieten van mensen liggen. Dan kun je die dingen meenemen in het ontwerpen van een nieuwe technologie. Dus naast het technische kijk je dus ook naar het menselijke aspect.  

Waarom heb je voor de TU/e gekozen? 

Ik wilde ten eerste heel graag naar een technische universiteit gaan en ik was ook altijd onder de indruk van studententeams. Die heb je niet op veel plekken in Nederland. Daarnaast is de studie uiteindelijk heb gekozen heel uniek in Nederland en werd deze nergens anders gegeven, dus dat maakte de keuze ook makkelijker. 

Waarom heb je voor deze opleiding gekozen? 

Ik wilde heel graag zelf technisch bezig zijn, maar ik vind het ook heel belangrijk om te kijken naar de menselijke kant. Zo zijn er genoeg voorbeelden van technische dingen die slecht zijn ontworpen, denk maar eens aan een magnetron met duizend knopjes waar je eigenlijk niks van begrijpt. Dan is er dus niet nagedacht over de mensen die het gaan gebruiken en het eigenlijk wel meteen zouden moeten snappen zonder teveel moeite. Dat vind ik superleuk aan mijn studie en dat is ook de reden dat ik het ben gaan doen. Nieuwe technologieën zijn superbelangrijk en heel gaaf om aan te werken, maar het is ook heel belangrijk om na te denken over hoe mensen met die technologie omgaan en hoe je ervoor zorgt dat je techniek goed kunt ontwerpen voor mensen. 

Ik heb eigenlijk een heel brede interesse en op de middelbare school wist ik niet zo goed wat ik wilde doen. Ik heb een profielwerkstuk gedaan en het leek me heel leuk om te kijken naar zorgrobots, want daar had ik vaker filmpjes van gezien. Zo ben ik in aanraking gekomen met een verzorgingstehuis en heb ik onderzocht hoe ouderen reageren op een  klein zorgrobotje zoals Nao. Hoe ze reageerden was heel speciaal om te zien, want je denkt misschien dat ouderen en nieuwe techniek niet zo goed samengaan. Maar het was juist heel mooi om te zien dat alle ouderen, ook de ouderen met dementie, opleefden zodra ze de robot zagen. Het deed mij heel veel toen ik zag dat veel ouderen heel stil in een stoel zaten, en verder niet veel leken te kunnen. Maar ook de mensen die eerst alleen maar stil in hun stoel zaten werden opgewekt toen de robot ouderwetse liedjes ging zingen. Dat was zo cool en mooi om te zien. Ik wilde sowieso wel naar een technische universiteit gaan en toen ik deze studie tegenkwam, die veel leek aan te sluiten bij mijn profielwerkstuk, besloot ik deze te gaan doen. 

Ga je hierna nog een master doen? 

In februari rond ik mijn bachelor af en dan wil ik een master gaan volgen.  Ik ben er nog een beetje over aan het twijfelen. Waarschijnlijk wordt het Human Technology Interaction, wat eigenlijk de vervolgopleiding is van Psychology & Technology of iets in de richting van Neuroscience of Neural Engineering.  

En wat ik bij marketing doe is voornamelijk meer awareness creëren voor het onderwerp van Team HART. Daarvoor heb ik een samenwerking tussen het technasium en ons team opgezet. Wij leveren als studententeam nu ook opdrachten aan verschillende scholen, zodat de studenten daar meer te leren krijgen over human augmentation, waardoor wij zorgen dat mensen bekender worden met het onderwerp. Ik heb zelf op de middelbare school ook zes jaar technasium gedaan en ik heb daar toen heel erg veel van geleerd. Dus het leek mij super om technasium scholieren bij ons project te betrekken.  

Waarom werk je in dit team?  

Ik wilde heel graag bij een studententeam. Op de middelbare school wist ik al dat ik naar de TU/e wilde gaan, omdat er zoveel studententeams zijn, die allemaal coole dingen doen. Zo heb ik heel lang geleden het Solar Team Eindhoven weleens op het journaal gezien en dat maakte toen zeker een grote indruk. Het leek me zo gaaf om ook in zo’n team te zitten. Ik vind het ook zo leuk dat zelf aan een technologie werkt, waarmee je iets bijdraagt aan de toekomst. Dus in mijn derde jaar besloot ik me aan te sluiten bij een studententeam. Ik heb specifiek voor dit team gekozen omdat ik veel interesse heb in de werking van het brein, neuroscience en neural engineering, en dit is het eerste team op de universiteit dat aan sluit bij deze interesses. 

Wat wil je later gaan doen?  

Ik vind het heel leuk om aan nieuwe technologie te werken. Ik heb tijdens mijn studie ontdekt dat ik de richting van Neuroscience ook heel vet vind. Mijn interesses liggen heel breed, dus ik vind het heel lastig om te zeggen wat ik precies wil gaan doen. Onderweg moet ik maar uitvinden waar ik uitkom. Ik zou heel graag research willen doen, maar ook graag meer praktisch bezig zijn. 

Een PhD doen is wel een optie. Als ik echt onderzoeker wil worden, is een PhD de perfecte start daarvoor. Daar leer je zelfstandig of toch in een team onderzoek te doen. Daarnaast bestaat ook de kans dat je assistent-professor wordt.  

Ik heb onderwijs altijd wel leuk gevonden en ik heb ook wel gedacht om docent op een middelbare school te worden. Het leuke daaraan is dat jij de persoon bent die andere probeert te begeleiden of iets aan te leren. Dat jij vanuit jouw interesses anderen kunt interesseren voor jouw vak. Je merkt het nu ook dat als je les krijgt van iemand met een passie voor zijn of haar vak, dan maakt dat de lessen meteen veel interessanter. 

Brainport Eindhoven is in mijn ogen dé regio van innovatie in Nederland. Er komen hier zoveel vette technologieën vandaan. Iedereen probeert ook te werken aan een betere toekomst en dat maakt deze regio wel heel speciaal. 

Wat zou je graag nog meer willen vertellen aan andere of toekomstige studenten in Brainport Eindhoven? 

Zelf vond ik het best wel spannend om hierheen te komen. Een van de redenen was dat ik een meisje zou zijn op een technische universiteit waar heel veel mannen zijn en je dus als vrouw sowieso in de minderheid bent. Dat voelde voor mij best wel apart, vergeleken met de verhoudingen op de middelbare school. Ik vond het ook wel redelijk eng om een technische opleiding te doen. Ik wist ook niet zeker of ik het wel kon, omdat ik op de middelbare school altijd hard heb moeten werken. Maar ik wilde het gewoon heel graag en daarom ben ik hier naar de universiteit gegaan. Nu ben ik er ook achter gekomen dat ik het eigenlijk gewoon goed kan en dat ik hier op mijn plek zit, en ik het leuk vind waar ik mee bezig ben. Dus mijn boodschap is, denk ik: als je hard werkt en doet wat je leuk vindt, dan kom je er echt wel.  

Vond je het wennen als meisje op de TU/e? 

Eigenlijk voelde ik me er best wel snel thuis. Op mijn studie is de verdeling man/vrouw redelijk gelijk. Dus daar merk je het verschil met een redelijk gelijke verdeling op de middelbare school sowieso niet zo erg. Ik heb ook helemaal niet echt moeten wennen aan de andere verdelingen hier, maar daar was ik van tevoren wel bang voor. Daarnaast, is het in projecten bijvoorbeeld leuk dat je als meisje vaak wel een heel andere kijk op dingen hebt.