Het schaap met de vijf poten. Zo noemt Jos de Klerk zijn rol als systems engineer bij VDL ETG (Enabling Technologies Group). Een rol die je in de Brainportregio vooral krijgt door jarenlange ervaring. Ignacio Vazquez, die per september deeltijd docent wordt aan MIT Boston, wilde geen jaren wachten om te kunnen voldoen aan de steeds complexer wordende vraag van zijn opdrachtgevers. Hij zocht en vond uiteindelijk een opleiding tot systems engineer bij MIT Boston. Als afsluitend project werkte hij met drie mede-studenten aan een opdracht bij VDL ETG. Daar hij werd begeleid door De Klerk en Miranda van den Berg, natuurkundig ingenieur bij VDL ETG.
Vasquez’ ervaring in Boston maakt het extra duidelijk dat ook Brainport geholpen zou zijn met een specifieke Systems Engineering opleiding. Er is inmiddels een traject in gang gezet om de haalbaarheid daarvan te onderzoeken. Vooral voor werknemers van de kleinere bedrijven zou dat heel belangrijk kunnen zijn, maar Vazquez’ voorbeeld laat zien dat het ook de grote ondernemingen kan helpen.
Lees hier een eerdere serie over systems engineering in Brainport
Geheel
Als consulent bij TMC - waar hij tot juli werkte - merkte Vazquez dat de vragen van zijn klanten steeds complexer worden. Waarbij kennis van verschillende technologieën, maar ook van bijvoorbeeld financiën en marketing nodig is. Dus ging Vazquez op zoek. Eerst binnen de Brainportregio. "Er waren wel verschillende onderdelen van het programma te volgen bijvoorbeeld aan de TU Eindhoven. Gescheiden, niet als een geheel. En ze zijn bedoeld voor studenten, niet voor professionals.” Er waren ook geen opleidingen elders in Nederland, dus week hij uit naar Boston.
Vazquez volgde zijn bachelor mechatronica in Mexico. Acht jaar geleden kwam hij naar Eindhoven om er zijn master Automotive Technology aan de TU Eindhoven te doen. Als consultant bij TMC werkte hij vervolgens vijf jaar voor meerdere opdrachtgevers. Hij kent de omgeving als een hightech regio, waarin bedrijven veel samenwerken aan de steeds complexer wordende vraagstukken. Vraagstukken die niet met één technologie op te lossen zijn.
“Hier moet je geluk hebben om iemand tegen te komen die je leert om met verschillende experts te praten”, zegt Vazquez. Grote bedrijven als ASML en VDL beschikken over een interne opleiding, maar “het is juist ook nodig voor kleinere bedrijven om mee te praten”. “Zodat bedrijven een leverancier niet vragen een component te maken, maar één functie te ontwikkelen.”
Als simpel voorbeeld noemt hij een zonnebril. “Je kunt een leverancier vragen een pootje van een bril te maken van zoveel centimeter en van materiaal dat een bepaalde stijfhed heeft. Maar je kunt ook de functie benoemen, dat het bijvoorbeeld je haar uit je gezicht moet houden. Dan komt er misschien iets heel anders uit.”
1000 opties
Aanleiding voor zijn deelname aan het MIT-programma was een project voor DAF Trucks. Waarbij hij samen met een team de CO2-uitstoot van het vrachtwagenpark moest schatten. Dat vroeg om meer technische kennis, dan alleen van mechatronica. Er moesten wel 1000 verschillende opties beoordeeld worden, niet alleen technisch maar ook op juridisch, strategisch en financieel vlak. Hij leerde zichzelf trade space visualisations te gebruiken. Een soort praatplaat waarin alle opties in een grafiek te zien zijn. Afgezet tegen de kosten en de opbrengsten. Deze manier van visualiseren zou tijdens zijn MIT-opleiding “the bread and butter” blijken.
Vazquez wilde zich verder ontwikkelen in onder meer zijn communicatieve vaardigheden om met anderen te werken aan complexe problemen. Binnen het project voor VDL ETG werkte hij samen met mede-studenten: Ryan Merrithew, mechanical engineer uit California, George Carrera, natuurkundige uit California en Bruce Hecht, electrical engineer uit Massachusetts. Omdat Vazquez, van de vier, het minst thuis was in de specifieke technologie, nam hij de rol van coördinator en facilitator op zich: doorvragen als het te vaag is of weten wanneer te stoppen als het te gedetailleerd wordt.